Dieper en dieper zakken hun schoenen de drassige grond in. Bij elke stap klinkt het zompige geluid van zuigende modder. ‘Deden we er wel goed aan?’ De stem van Cora klinkt aarzelend. ‘Wat bedoel je?’ Janet blijft een moment stilstaan en fronst haar wenkbrauwen. Hoog in de lucht vliegt een Lees verder…
Mijn verhaal meneer de Jong is een van de winnaars in de zondagsverhalen-wedstrijd van Marceline de Waard. Bijgaand het verhaal: Meneer de Jong Ooit was ik behoorlijk rock-’n-roll.’ ‘Wanneer is dat opgehouden?’ Naast de zwaarmoedige meneer de Jong, op de pont over het IJ, staan twee vrouwen van middelbare leeftijd. Lees verder…
SCHRIJFPRAAT- nummer 10 – februari 2021 Voor je ligt, op de valreep van februari, de eerste Schrijfpraat van het jaar 2021 met het laatste nieuws. Dank voor je opgave voor de nieuwsbrief. Lief en leed in het schrijfhuis Het blijven vooralsnog spannende tijden. Wat mag er wel en Lees verder…
Dit verhaal behaalde in juli 2020 de longlist van verhaal van de Maand. Verhaal van de Maand is een bloedspannende literaire wedstrijd. Een geheime jury leest de verhalen en maakt een longlist en een shortlist. Per maand is er één winnaar. Ik doe sinds maart 2020 mee en haalde tot nu Lees verder…
Een gedicht over de schoonheid van zwerfkeien. Atelier van de natuur Oerkracht doorklieft harde rotswanden, smijt keien op plakken landijs neer. Stenen breken als een beeldhouwer in het atelier van de natuur. Gletsjers tillen brokken over grenzen, smeltend ijs rangschikt ze voor eeuwig. Tot een ander, Lees verder…
Dit verhaal schreef ik voor de avondklok challenge van 500 Magazine aan Zee en werd eerder op hun website en Facebook gepubliceerd. Meneer Schaap ‘Avondklok, ik weet niet beter.’ De oudere man in het sleetse pak die zo uit een boek van Dickens lijkt te komen, spuugt de woorden naar Lees verder…
1975 Door het ontbreken van geld voor een taxi gedwongen, glibbert Joyce in het duister op weg naar huis over smeltende witte sneeuwklonten. Zonder in de spiegel te kijken, weet ze hoe ze eruitziet. Zwart omrande ogen met doorgelopen mascara en een bos donkere krullen als natte, zware slierten rond Lees verder…
Een gedicht over een beeld uit het pre-mobiele tijdperk –geen camera bij de hand dus – dat op mijn netvlies bleef kleven. Zwartgeklede nonnen met een gesteven witte kap die iets opzij boog, in een rij op een verlaten strand nabij Rimini in Italië. Nonnen De mooiste foto die ik Lees verder…
‘Dit jaar heeft onze vrouw geen nieuwe kerstornamenten gekocht. Zou er wat aan de hand zijn?’ De klokjes, nog uit het ouderlijk huis van de vrouw, klingelen als de doos met kerstspullen naar beneden wordt gehaald en hun vrouw de boom versiert. ‘Ik hoop dat ik dit jaar een plekje Lees verder…
Volg je kerstster Na vijfentwintig jaar werken bij de bank, trad ik vervroegd uit. Allereerst om in de laatste jaren van mijn ouders extra mantelzorg te kunnen bieden, en daarnaast wilde ik weer eens ‘iets creatiefs’ doen. Dat begon met een cursus ‘schetsen op reis’ bij de volksuniversiteit. Het geleerde Lees verder…