Bijgaand een haiku bij een tekening van een vuurtoren die ik maakte:
brandt van verlangen
als de lange nacht invalt
knipoogt naar zeelui
Een gedicht over de schoonheid van zwerfkeien. Atelier van de natuur Oerkracht doorklieft harde rotswanden, smijt keien op plakken landijs neer. Stenen breken als een beeldhouwer in het atelier van de natuur. Lees verder…
Een gedicht over een beeld uit het pre-mobiele tijdperk –geen camera bij de hand dus – dat op mijn netvlies bleef kleven. Zwartgeklede nonnen met een gesteven witte kap die iets opzij boog, in een Lees verder…
Ander tempo Is wij samen voortaan jij en ik alleen? Nooit meer stevig gearmd door de straten gaan, jouw trofeeën die op de plank blijven staan echter geen kleine dondersteen om mij heen. Mijn Lees verder…