SCHRIJFPRAAT nummer 4 – september 2019
Voor je ligt mijn vierde Schrijfpraat met daarin lief en leed in het schrijfhuis en de boekentip. Dank voor je opgave voor mijn nieuwsbrief.
Lief en leed in het schrijfhuis:
Medio augustus ontving ik bericht dat ik een van de winnaars was van de schrijfwedstrijd Onder de Boom van Schrijverspunt met mijn verhaal ‘Het hart in de eikenboom.’
De bundel is vanaf oktober in de (online) boekwinkels te verkrijgen.
*
02 September maakte ik kennis met Inanna en Peter van den Berg van uitgeverij Ambilicious en volgde de daadwerkelijke live ondertekening van het uitgeefcontract. In mijn vorige Schrijfpraat vertelde ik al dat ik het online contract in juli heb getekend. In november gaat mijn boek de redactie in. De planning is om het Huis in Trastevere begin van de zomer 2020 te publiceren! Ik ben er blij mee.
31 juli ontving ik het bericht dat mijn gedicht ‘Op de pier van Huizen’ voor de Stadsgedichtenwedstrijd in de bundel Stadsgedichten is opgenomen. Dit jaar is een jubileumjaar want de bundel wordt al voor de vijftiende keer uitgegeven. Ik maak dit jaar voor het eerst af en toe een gedicht – dit was pas mijn derde gedicht ooit (op een paar schoolgedichten over kalverliefde in het verre verleden na) dus het gaat lekker.
*
Op de pier van Huizen
Ze droomt over het dorp van haar kindertijd,
echo’s galmen lang verloren woorden.
Hunkering naar rafels van meer stadse oorden,
gevangen achter tralies van bekrompenheid.
Het meisje luistert, op het einde van de pier,
naar de roep van rusteloze golven in zee.
In het dorp rondom boerderijen lopen twee
vrouwen in de oude klederdracht van hier.
Zuiderzee verstikt in het opgespoten zand,
weids uitzicht, achteloos voor eeuwig weggevaagd.
Zout zilt wordt brak, wegebbend eb beklaagd,
Een reep water omspoelt het oude en het nieuwe land.
Geborgen wordt zij zich bewust van het heden:
Huizen krijgt als wereldburger krediet
voor restaurants in een bruisend havengebied
en krachtcentrale als erfgoed uit het verleden.
Aan de kust met riet en slik is een strand ontstaan.
Omheind door heide, bos en waterbiotopen,
staan na de kerk op zondag, zelfs de winkels open.
Niet langer lokt haar wilde wereldse waan.
Opstaan waar ze viel en weer verder lopend.
Avondzon kleurt de wereld oranje en rood,
op het Gooimeer laveert nog een laatste boot.
Haar blik scheert over ‘t water, de ogen geopend.
Ze laat het oude los en kijkt alleen naar heden
Haar dorp, haar thuis, het is er gruwelijk mooi
Eindelijk snapt ze de toekomst van het verleden.
© Cecile Koops 2019
*
07 september was er een bijeenkomst van officieel benoemde stads- en dorpsdichters in theater Agora te Lelystad, waar door de dichter des Vaderlands Tsead Bruinja de eerste drie winnaars bekend werden gemaakt. Daar zat ik niet bij. Ik vind het al superleuk dat ik in de bundel wordt opgenomen.
Nummer één werd Onno-Sven Tromp met Callantsoog. Na de plenaire bijeenkomst lazen stadsdichters op verschillende plekken in het gebouw voor uit eigen werk.
Stadsdichter wordt je niet zomaar, daar gaat een benoeming door de gemeenteraad in jouw stad of dorp aan vooraf, meestal na een uitgeschreven wedstrijd. De uitverkoren dichter(es) dient dan twee jaar alle belangrijke gebeurtenissen die een impact op het dorp of stad hebben te verdichten.
*
Het project 21+21 van uitgeverij Godijn voor de bundels ‘Wrede winters’ en ‘Zinderende zomers’ is van start gegaan.
Voor mijn respectievelijke bijdrage aan die bundels – de verhalen ‘De Hovenier’ en ‘Zomerklus’- heb ik inmiddels de eerste redactie gehad. Mijn tweede versie is verstuurd. Dan volgt nog een keer de redactie van een andere redacteur en vervolgens zullen de overige deelnemers proeflezer van elkaar zijn. Leuk om eens mee te maken hoe zo’n proces werkt.
*
08 september was er voor het eerst in de tuin van de uitgeefster een Ambi dag waarvoor alle auteurs uit Nederland en Vlaanderen van de uitgeverij uitgenodigd waren. Uit alle hoeken en gaten kwamen de schrijvers aangesneld, tot zelfs één uit Spanje aan toe.
Het was inspirerend om medeauteurs te ontmoeten, waarvan velen al in print zijn voorgegaan en anderen vol spanning nagelbijtend hun debuut afwachten. Er was een ontzettend geestige voordracht over het worstelend bestaan van schrijvers, een workshop over erotisch schrijven in de kelders onder het huis, maar bovenal was het netwerken en kennismaken met de Ambilicious familie. Voor herhaling vatbaar.
*
Tussen al die vrolijkheid door schrijf ik heel veel. Ik ben inmiddels aan boek nummer twee begonnen. Dat boek gaat over een groepsreis waarbij de levens van een aantal reizigers bij nader inzien meer met elkaar verweven zijn dan zij tevoren konden vermoeden. Als locatie gebruik ik dit keer de Baltische Staten.
Het opzetten van het verhaal en de diverse scenes gaat me inmiddels een stuk vlotter af dan bij mijn eersteling.
En verder neem ik frequent deel aan een schrijfcafé, lees ik boeken over schrijven en lees sowieso veel.
*
Boekentip:
Met stip bovenaan van de in de afgelopen tijd gelezen boeken:
De vlucht van Gilles Speksneijder van M.M. Schoenmakers, dat ik na een ronkende recensie in de NRC direct aanschafte. Wat een geweldig boek over een wat treurige kantoorklerk die een taak toebedeeld krijgt – de verhuizing van het bedrijf waar hij werkt te regelen – waarvan al bij voorbaat duidelijk is dat hij hier niet toe is uitgerust. Met een absurdistisch eind waarbij hij zich in het oude gebouw verschanst, kan het niet anders dan slecht aflopen. Prachtig geschreven in vloeiende zinnen. Ik heb ervan genoten.
*
A winner is a just a loser who tried one more time (George M. Moore jr.)
Blijf lezen en ga door of begin met schrijven. Een fantastische ervaring!
© Cecile Koops
0 reacties