SCHRIJFPRAAT 2 – APRIL 2019
Voor je ligt mijn tweede Schrijfpraat met daarin een manier om je interne criticus de mond te snoeren, boekentips en lief en leed in het schrijfhuis. Dank voor je opgave voor mijn nieuwsbrief.
Freewriting:
Probeer eens zomaar een stukje te schrijven. Het schijnt goed voor je te zijn om op gang te komen en het snoert je interne criticus – die zich bij het echte schrijven voortdurend laat roeren – de mond. Dus prik ik af en toe een woord en laat mijn pen zijn vrije gang gaan. Vandaag prik ik gastvrouw.
Ze kijkt verstoord op en houdt haar hoofd schuin op een manier die haar vrienden direct zullen herkennen. Haar magere wangen trekken een spoor van armoedigheid over haar gezicht. Waarom ze zo kijkt is niet duidelijk. Ik verwacht een gastvrouw die opstaat en die met uitgestoken hand naar haar gast loopt om haar te verwelkomen. Deze vrouw leunt op haar gemak achterover in de fauteuil en kijkt op de haar specifieke manier naar mij. Ik weet niet goed wat er van mij verwacht wordt en schuifel met mijn voeten.
‘Wanneer je de aarde van je voeten schraapt, heb ik liever niet dat je dat op mijn handgeknoopte Pers doet,’ bitst ze vinnig.
Ik voel mijn wangen kleuren, als het eerste de beste schoolkind dat een standje van zijn juf krijgt, en mompel nauwelijks verstaanbaar ‘sorry’. Het woord verdrinkt in het geluid van een plotseling rinkelende wekker. Als op commando springt de gastvrouw op en toont haar stralende lach. Kom binnen, kom binnen. Blijf daar toch niet staan, ik heb de hapjes klaargezet in een andere kamer. Verbijsterd over haar plotselinge stemmingswisseling loop ik achter haar felrode jurk aan, over het veelkleurige tapijt, naar een spierwit trappenhuis.
Wat je vervolgens aan die regels hebt? Soms niets, maar het kan zo maar dat je een paar zinnen uit zo’n stukje plukt om in een verhaal te gebruiken. Het is in elk geval een leuke opwarm oefening.
Boekentip:
Voor aankomende schrijvers raad ik ‘De wil en de weg’ van Jan Brokken aan.
Een boek boordevol schrijftips en met voorbeelden van verschillende auteurs zeer inzichtelijk gemaakt. Zo illustreert hij het belang van een goede slotzin aan de hand van een verhaal van Roald Dahl over een vrouw met een grote kinderwens die na een paar mislukte pogingen eindelijk bevalt van een zoon. De laatste zin (die de dokter tegen de vrouw uitspreekt) is ‘Gefeliciteerd mevrouw Hitler.’
Daar kunnen maar weinig slotzinnen tegenop!
Momenteel lees ik een ‘oudje’ van mijn stapel nog te lezen boeken.
Het monster van Essex van Sarah Perry was in 2017 de nummer 1 bestseller van Engeland.
Het verhaal gaat over een uiterst onbegrensde dame – helemaal voor 1893, de tijd waarin het boek speelt – die op zoek gaat naar een mythisch zeemonster dat in Essex zou voorkomen. De zinnen in het verhaal vind ik fantastisch. Zomaar een paar voorbeelden: ‘Op Euston Square en Paddington verwelkomden de stations van de Underground hun passagiers die binnenstroomden als bouwmaterialen die nog vermalen en verwerkt moesten worden, om elders weer in mallen te worden uitgestort’. En wat te denken van:
‘De weerzin die Cora opriep bij haar vrienden door zich te hullen in zo’n haveloze uitmonstering was verantwoordelijk voor minstens de helft van het plezier dat ze eraan beleefde.’ Voor mij geeft zo’n zin al direct het karakter van de hoofdpersoon goed weer. Iemand die lak aan alles heeft. Zeer aan te raden dit boek.
Lief en leed in het schrijfhuis:
Ik dacht dat ik de laatste punt van mijn boek al gezet had. Niet dus. Met toegenomen inzicht probeer ik betere zinsconstructies uit, schrijf nieuwe stukken en schrap genadeloos hele alinea’s.
Door eerst een boek te schrijven en pas daarna diverse korte verhalen – al dan niet voor een wedstrijd – te pennen, heb ik niet de correcte volgorde voor mijn marsroute gehanteerd.
Andersom was het voor het leerproces beter geweest. Nog steeds beleef ik plezier aan de inhoud van mijn boek, echter de manier waarop een en ander is verwoord, kan bondiger en beter. Daarom buig ik mij er nogmaals over. Aan boek nummer twee, waarvoor diverse ideeën door mijn hoofd dwarrelen, wil ik daarna pas beginnen. Ach, al doende leert men en ik treur niet want ik ben heel lekker bezig!
*
In januari deed ik mee aan een gedichten vertaalwedstrijd (uit het Engels naar het Nederlands) Een discipline waar ik me nog niet eerder op heb gestort. Ik heb niet gewonnen, maar het was een leuke ervaring om ook daar eens mee bezig te zijn. Op mijn website heb ik het originele gedicht en mijn vertaling toegevoegd voor wie het eens wil bekijken.
*
In februari stierf de geliefde schrijverskat een natuurlijke dood na twintig jaren kattenkwaad en aanhankelijkheid. De poef met het kussen, naast het bureau, blijft voortaan leeg. Het is wennen…
*
Ook in februari, net nu ik mijn leed niet kan verdrinken – omdat ik sinds februari de drank afzwoer ten faveure van een helder hoofd – wordt ik in de wielen gereden door weerbarstige uitgevers, die na maandenlang stilzwijgen in een tweeregelige email mijn boek in wording afwijzen.
Begrijpelijk, ik had zelf ook al de conclusie getrokken dat er veel verbeterd kan worden dus de voortekenen waren niet gunstig, maar niettemin een teleurstelling. Ik troost mij maar met de gedachte dat iemand als J.K. Rowling zich door meer dan tien afwijzingen moest worstelen.
Wanneer het een keer eens wat minder lukt, denk ik aan de woorden van Robert Louis Stevenson:
‘Don’t judge each day by the harvest you reap, but by the seeds that you plant.’
*
In maart vertaalde ik het tweede kinderboek van Saksia Angenent: New adventures of Mister Humble (van het Nederlands naar het Engels). Dat blijft superleuk om te doen.
Ik kan zowel het eerste deel als het tweede deel van harte aanbevelen.
* Eveneens in maart maakte ik (samen met Janine van der Hulst en Patrice van Trigt- van de perfecte buren leesclub blog) deel uit van de jury van een door het Huizer Schrijversgilde uitgeschreven schrijfwedstrijd. Leden van het gilde, waarvan ik er ook één ben, schreven een verhaal voor de tweede bundel die rond juni 2019 zal verschijnen. Nieuw dit jaar is dat we verhalen van de vijf winnaars van de schrijfwedstrijd aan de bundel toevoegen. We hebben ons door een flinke stapel verhalen heen gewerkt om tot een keus te komen. Het was heel leerzaam om te doen.
Blijf lezen en ga door, of begin, met schrijven. Het is een fantastische ervaring!
© Cecile Koops