SCHRIJFPRAAT nummer 1 – december 2018
Dit is mijn eerste Schrijfpraat met een anekdote, een tip voor schrijvers in spe en met de laatste ontwikkelingen. Dank voor je opgave voor mijn nieuwsbrief .
Lang geleden
Recent zweefden mijn gedachten terug naar mijn studententijd en mijn bijbaan als kok in een café-restaurant in Amsterdam. Het was die avond ontzettend druk en ik moest hard zwoegen om alle bestellingen in een mum van tijd op tafel te krijgen. Aan een tafel van zes werden allemaal verschillende gerechten besteld, waaronder een tournedos met pepersaus. Ik had alle bestellingen qua tijd goed op elkaar afgestemd en moest alleen nog de verse pepersaus maken. Die bluste ik gewoonlijk af met een scheut witte wijn, dus ook nu pakte ik de fles wijn van de plank en liet een royale scheut in de pan stromen. Onmiddellijk begon de inhoud van de pan te bruisen en te reduceren totdat er weinig saus over was. Wat was hier aan de hand? Ik proefde voorzichtig een theelepel saus. Jasses, die was mierzoet. In mijn haast had ik de wijnfles met suikerwater gepakt. Die bevatte in water gesmolten suiker dat werd gebruikt om de slagroom in de slagroomspuit te zoeten. Goede raad was duur. Tijd om opnieuw te beginnen was er niet. Alles stond klaar, ik moest à la carte creatief zijn. Ik gooide van alles en nog wat bij de saus, net zolang tot het mierzoet niet langer overheerste. De bediening bracht de bestelling weg en ik wachtte af. Het gerecht werd in ieder geval niet direct naar de keuken teruggestuurd!
Eindelijk kwamen de lege borden retour.
‘Met de complimenten aan de kok,’ zei het meisje dat bediende, ‘de meneer van de tournedos heeft nog nooit zo’n heerlijke saus geproefd.’
Het recept zou ik niet meer kunnen reproduceren, mijn reactie wel: een grote grijns!
Wat heeft dit nu allemaal met schrijven te maken?
Ook bij het schrijven ‘mislukt’ er wel een keer iets. Ik weet zeker dat ik dit jaar een paar keer ‘suikerwater’ door mijn verhalen heb gegooid. Ik leerde heel veel wetenswaardigs over het vak door online schrijftips en door het volgen van cursussen. Verder is het een kwestie van oefenen en vooral heel veel schrijven, zo is er gelukkig veel leesbaars ontstaan. Tenslotte is een verhaal pas mislukt wanneer je het zelf in de prullenbak gooit. In alle andere gevallen kun je er aan schaven door te schrappen, toe te voegen, bewoordingen te wijzigen of de volgordes van de alinea’s te veranderen. Hou je net zo lang aan de lettergrepen van je vertelling vast tot het een goed verhaal is geworden.
Ik wil ook een boek schrijven!
Het is verbazingwekkend hoe veel mensen mij vertellen dat zij ook een boek willen schrijven, wanneer ik vertel dat ik mij enthousiast op het schrijven heb gestort.
‘Wat let je?’ roep ik dan altijd. Beginnen blijkt echter lastig voor velen, en daarnaast blijft het een kwestie van tijd. De echt gemotiveerden staan extra vroeg op of zwoegen na hun reguliere werk in de avond aan hun boek verder, maar dat vergt discipline. Ik kan verklappen dat, wanneer je eenmaal aan de slag gaat, schrijven het leukste is om te doen. Heerlijk plotten en alle gebeurtenissen met elkaar verbinden. Ik geniet er elke dag van. Wij schrijvers hebben het tegenwoordig een stuk makkelijker dan onze voorgangers decennia geleden. We zoeken op internet naar achtergrond informatie, naar interessante tips en bij moeilijke woorden naar hoe je die schrijft. En datzelfde internet biedt een schat aan ‘technische’ informatie over het schrijven.
Indien je serieus dat boek wil schrijven, bestudeer dan eens the snowflake method. Hierin worden alle stappen om tot een roman te komen, helder uitgelegd.
Je hebt een ruw idee van je verhaal voor je start met schrijven. Daarnaast moet je weten hoe het verhaal begint en hoe het eindigt. Bij mij schrijven de tussenliggende hoofdstukken zich dan bijna vanzelf. Je weet waar je naartoe wilt werken – dat einde – en tussendoor heb je een conflict dat opgelost moet worden en net wanneer je denkt dat dit opgelost is, dient zich weer een nieuw conflict aan. Een schrijver maakt het zijn hoofdpersoon liefst zo moeilijk mogelijk!
Als het goed is bevat jouw boek de volgende componenten:
Doel hoofdpersoon – wat is zijn drijfveer, wat wil hij bereiken?
Conflicten – welke obstakels liggen er op de weg?
Rampen – hij bereikt zijn doel (nog) niet, cliffhangers!
Reactie – de emotionele opvolging na de ramp.
Dilemma – keuze uit divers oplossingen, een goede is er meestal niet.
Keuze – door te kiezen heeft personage weer een nieuwe drijfveer.
Daarmee is de cirkel rond en begin het hele rijtje weer opnieuw. Veel succes.
Laatste ontwikkelingen en titel gezocht:
Mijn boekligt nog ter beoordeling bij twee uitgevers. Voor februari hoef ik geen reactie te verwachten. Duimen maar …
Ik ben nog niet tevreden over de titel ‘Dromen in Dolce Vita.’ Wanneer iemand een suggestie heeft voor een pakkende titel, houd ik me aanbevolen. Liefst een nog niet als boek bestaande titel. Zie voor een korte synopsis van de roman mijn website cecilekoops.com
(foto pixabay)
*
Ik ben ontzettend blij dat ik weer twee schrijfwedstrijden heb gewonnen. Mijn sprookje Probleemoplosseris in de bundel ‘Het Schrijverspunt Sprookjesboek’ opgenomen en mijn verhaal Rock-‘n-rollis in de bundel ‘Winteravond’ gepubliceerd.
*
Ik heb het positieve kinderboek Meneer Humble,van Saksia Angenent – een medelid van het Huizer Schrijversgilde – in het Engels vertaald. Dat was erg leuk om te doen.
*
Tot nu toe is 2018 een fantastisch schrijversdebuutjaar voor mij, met als tastbaar resultaat drie gewonnen wedstrijden en één keer op een shortlist, vier bundels waarin een verhaal van mij werd gepubliceerd, één boek met naamsvermelding als vertaler, een eigen auteurswebsite en een geschreven roman die op het daglicht wacht. Zal 2019 dit evenaren?
(foto pixabay)
*
‘The only important thing in a book is the meaning that it has for you’ (Somerset Maugham)
*
‘Easy reading is hard writing’ (Ernest Hemingway)
Ik wens jullie allemaal geweldige feestdagen en een geweldig nieuwjaar. Maak je goede voornemens waar.
Blijf lezen en ga door, of begin, met schrijven. Het is fantastisch om te doen!
© Cecile Koops